علاءالملک ترمذی مردی فاضل و ادیب بود. نیمهٔ نخست قرن پنجم هجری دورهای بود که دانشمندان و ادیبان بسیاری در ایران سر برآوردند و این در حالی بود که جنگهای زیادی در این عصر میان دودمانهای گوناگون د�
رونق ترمهبافی در چهارمنار به حدی بود که این محله به عنوان یکی از مراکز اصلی تولید و دوخت ترمه در یزد شناخته میشد. ق، اما با خطاهایی رتبهاش تنزل یافت؛ نسخهٔ حسین پژمان، چاپ بهسال ۱۹۳۶ م در تهران و
برخی از نظریات، با بررسی شباهتهای رمانتیسیسم حاکم بر شعر دههٔ سی ایران و غزل پستمدرن، بیان میکنند که همانگونه که اتفاقات پس از کودتای ۲۸ مرداد، به سرخوردگی هنرمندان آن زمان و سوق دادن آنها از آ
نامه دیگری نیز به شماره ۷۶۷۸ از وزارت معارف وقت به تاریخ نهم برج ثور (احتمالاً سال ۱۳۰۰) بهجا ماندهاست که در آن از درویشخان تقدیر به عمل آمدهاست که پنجاه تومان از درآمد شب دوم و سوم هیئت ارکستر ا�
الهام نومی آثار شناخته شده ای است که با سبک خود در عرصه هنر موج سالمی ایجاد کرده است. او در زمینه کار خود، با داستانی جذاب از زحمت و خلاقیت بالا رفتن یافت. از ابتدا تجربه در هنر را نشان می داد.